O książce: rok / W monografii analizowane są czynniki, które determinowały stopień nasilenia agresji międzyspołecznej (na przykład takie przejawy jak zabójstwa) w tradycyjnych społeczeństwach łowiecko-zbierackich. Dla porównania wybrano: Buszmenów z Kalahari, a przede wszystkim !Kung („Dzu / Twassi”); Aborygeni ze środkowej, południowo-wschodniej i północnej Australii; a także Indianie „mówiący językiem Shoshone” z Wielkiego Basenu Stanów Zjednoczonych. Stwierdzono, że w półpustynnych strefach ekologicznych poziom zabójstw był znacznie niższy niż w społecznościach wędrownych łowców-zbieraczy z terenów dobrze uwodnionych. Na przykład w południowo-wschodniej Australii i na Ziemi Arnhem poziom zabójstw w tradycyjnych społeczeństwach aborygeńskich był około 6 razy wyższy niż w Kalahari. Jak wykazano w monografii, ta wyraźna różnica w kulturach i zachowaniach łowców-zbieraczy spowodowana jest przede wszystkim swoistym przystosowaniem norm społecznych do nieregularnych (stochastycznych) opadów na półpustyniach. Książka skierowana jest do szerokiego grona czytelników: etnologów, antropologów, historyków społeczeństw pierwotnych, archeologów, ekologów itp. Mamy także nadzieję, że zaproponowany w książce model zbieżnej ewolucji typów morfopopulacji Buszmenów i Mongoloidów może zostać interesujące dla specjalistów w dziedzinie antropologii fizycznej, genetyki i badań paleolitu.